Σίγουρα οι μέρες των γιορτών δεν προσφέρονται
ούτε για αναλύσεις αλλά κυρίως, ούτε
για άσχημα νέα. Παρ' όλα αυτά, δεν παύουν
οι “καλοθελητές της ύπαρξης μας”, να
μας πυροβολούν ανελέητα με ότι χειρότερο
συμβαίνει. Δεν πρέπει να μένουμε ούτε
στιγμή απερίσπαστοι και ήσυχοι. Πρέπει
να είμαστε συνεχώς μέσα στο “παιχνίδι”
τους. Δεν υπάρχει ανακωχή. Θλιβερά νέα,
τρομώδεις προοπτικές καλωσορίζουν την
νέα χρονιά, αφήνοντας τον φόβο να σφίγγει
τις καρδιές.
Από
την άλλη πλευρά, δεν μπορείς να είσαι
και απονήρευτα εφησυχασμένος,
κάνοντας τον χαζούλη, ότι
δεν τρέχει τίποτα, ότι όλα είναι μια
χαρά και ας απολαύσουμε την γιορτή.
Στριμωγμένοι
“ανάμεσα στο πλήθος και την αστυνομία”,
όπως λέει και το τραγούδι προσπαθούμε
να χαλαρώσουμε, σφίγγοντας τα δόντια
και πορευόμαστε στο άγνωστο με βάρκα
την ελπίδα.!!!!
Ας
είναι. Τι σηματοδοτεί μια γιορτή; Η
οποιαδήποτε γιορτή;
Ότι
απλά ήρθε η ώρα να χαλαρώσουμε από τα
βάρη που κατατρέχουν τον καθένα μας
ξεχωριστά και την κοινωνία συνολικά
και να χαρούμε. Μας θυμίζει η γιορτή,
ότι ακόμα και αν ζούμε στη θλίψη, υπάρχει
κάτι το χαρμόσυνο παράλληλα μέσα μας.
Μας θυμίζει ότι η ίδια η ζωή είναι όμορφη
, ότι είμαστε ζωντανοί, ότι αναπνέουμε,
ότι ερωτευόμαστε, ότι αγαπάμε. Ότι δεν
είναι όλα ένα δυσβάσταχτο άχθος που
μας καθηλώνει. Ότι δεν είναι όλα μολυσμένα
από την αδικία,την φτώχεια, την αρρώστια
και τον θάνατο. Ούτε από τις παπάρες των
πολιτικών λακέδων.
Η
γιορτή μας θυμίζει ότι υπάρχει ομορφιά
μέσα μας αλλά και έξω από μας . Μια ομορφιά
στην οποία και εμείς έχουμε δικαίωμα
να απολαύσουμε. Η γιορτή είναι αφορμή
για να βγάλουμε κάτι καλύτερο από μέσα
μας. Λίγη περισσότερη αγάπη, λίγο
περισσότερο έρωτα, λίγη περισσότερη
φροντίδα και αλληλεγγύη.
Την
πρωτοχρονιά του 1914 μαινόταν ο Α' Παγκόσμιος
Πόλεμος και στα χαρακώματα οι Γάλλοι
με τους Γερμανούς μετρούσαν τους νεκρούς
τους. Κάποια στιγμή σηκώθηκε ένα πανί
που έγραφε “χρόνια πολλά”. Φαντάζομαι
ότι θα έπεσε μια στιγμή απόλυτης
αμηχανίας. Ένας στρατιώτης βγήκε από
τα χαρακώματα στάθηκε στη μέση και
περίμενε. Δεν έπεσε πυροβολισμός,
αντίθετα ένας αξιωματικός από το άλλο
στρατόπεδο βγήκε και αυτός από τα
χαρακώματα και συναντήθηκαν στη μέση
του πεδίου μάχης. Έδωσαν τα χέρια,
αντάλλαξαν ευχές. Ο
πάγος έσπασε σηκώθηκαν και άλλοι
στρατιώτες, ευχήθηκαν. Αντάλλαξαν
τσιγάρα και έπαιξαν ένα ποδοσφαιρικό
αγώνα, όπου οι Γερμανοί νίκησαν τους
Γάλλους με 3-2. Μνημειώδες
περιστατικό σε ακραίες συνθήκες.
Χρόνια
πολλά λοιπόν και καλή χρονιά, σε φίλους
και εχθρούς. Το 2016 μπορεί να μην λύσει
τις αντιθέσεις μας, ας μας βρει,
τουλάχιστον, κάπως καλύτερους .
Να
είμαστε όλοι καλά.
Πολύ ωραίο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά Αργοναύτη Λυγκέα!
Θα το διαβούμε το ποτάμι.
Καλή χρονιά Hollow,
ΑπάντησηΔιαγραφήαν μπορούμε ας κάνουμε αλλοιώς.
Καλή Χρονιά, μακάρι -αν ποτέ καταφέρναμε να σφίξουμε τα χέρια με τους "εχθρούς"- να μη χρειαζόταν μετά να μετρήσουμε τα δάχτυλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά και σε σένα Κάλη,
ΑπάντησηΔιαγραφήμάλλον είναι σίγουρο ότι θα μετράμε δάκτυλα, αλλά καλό είναι να ελπίζουμε το ανέφικτο !!!!!