Σελίδες

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Ο Έρωτας και η Αγάπη.



Αναμφισβήτητα ο έρωτας είναι μια περιοχή του Είναι, που απασχολεί περίπου το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού, με ποικίλους και πολυμορφικούς τρόπους. Εξαιτίας αυτού, θα ήταν σωστό να μπορούσε συμπεράνει κάποιος, ότι είναι μια περιοχή που είναι φανερή, διαυγής και εύκολα κοινωνήσιμη. Μια περιοχή που λόγω της καθολικότητας της, αλλά κυρίως λόγω της φύσης της, θα ήταν ένα πεδίο συνεύρεσης και αποδοχής, όπου οι ανθρώπινες αντιθέσεις θα μπορούσαν να μειώνονται και όχι να μεγεθύνονται. Όλοι ξέρουμε, ότι αυτό δεν συμβαίνει. Είναι η περιοχή που οι συγκρούσεις , τα πάθη , οι αντιθέσεις, τα ανικανοποίητα, ελάχιστες φορές κατεβάζουν τις στροφές τους,αντίθετα, είναι πεδίο σφοδρών συγκρούσεων ανάμεσα στους εμπλεκόμενους. Λίγο διαφέρουν από τις πολεμικές συγκρούσεις και τις περισσότερες φορές , αν εξαιρέσουμε την έκταση , δηλαδή ότι αφορούν δύο ως και τέσσερεις ανθρώπους, είναι πιο αιματηρές, ψυχολογικά επώδυνες, έχουν μεγάλη διάρκεια και εξαιρετική δόση μνησικακίας.

Επίσης μπορούμε εύκολα να παρατηρήσουμε, ότι δύσκολα μπορούμε να βρούμε άλλη περιοχή, αν εξαιρέσουμε τους ευφάνταστες ίντριγκες των διαδρόμων της εξουσίας, που τα μυστικά, οι παρανοήσεις, τα ψεύδη και οι ψευδαισθήσεις, να ντύνονται τόσο πειστικά με τον μανδύα του ενδιαφέροντος, της αγάπης και της φροντίδας.

Στον Έρωτα όλα φαίνονται καθαρά και γνωστά, ενώ ποτέ δεν είναι !!!!!

Μια και διαλέξαμε να αναφέρουμε αρχικά άσχημες αλλά νομίζουμε πραγματικές όψεις του ζητήματος, θα είχε απόλυτο δίκιο κάποιος ή κάποια να αναρωτηθεί, το γιατί ο Έρωτας ασκεί τόση γοητεία, σε όλους μας. Τι τον κάνει τόσο ανυπόφορα ελκυστικό ;

Κατ’ αρχήν, διότι συμπυκνώνει και παντρεύει, ότι ομορφότερο και ασχημότερο περιέχει μια ανθρώπινη ψυχή. Την σφοδρή έλξη για κάποιον έξω από τον εαυτόν μας, μαζί με την κτητικότητα για το αντικείμενο του πόθου μας. Την ιδέα ότι μπορούμε να γίνουμε ένα με τον απέναντι μαζί με την απογοήτευση ότι δεν παύουμε, τελικά, να είμαστε απελπιστικά μόνοι μας. Την αφιέρωση μαζί με την προδοσία. Το πάθος για κάποιον, μαζί με την απόρριψη. Την αυταπάτη του ότι μπορούμε να υπάρξουμε σε μια σχέση σαν ίσοι, μαζί με την διαπίστωση ότι η τάση για την εξουσία στον άνθρωπο, πραγματώνεται μέσα και στις κλειστές κρεβατοκάμαρες. Την ανάγκη για αλήθεια που συναντά τις περισσότερες φορές το ψέμα.

Δεν σκοπεύω να κουράσω αραδιάζοντας έναν ατελείωτο κατάλογο αντιθέσεων που ο Έρωτας έχει στις αποσκευές του και που μοιράζει απλόχερα σε όλους μας .

Όμως παρ΄όλες τις ακραίες αντιθέσεις του ή και λόγω αυτών, ο Έρωτας παραμένει ακτύπητος, αλώβητος σε κριτική και κατορθώνει να είναι από τις πλέον βαθιές και σταθερές επιθυμίες του ανθρώπου, αν εξαιρέσουμε το χρήμα και την εξουσία ,που με κάποιο πανέξυπνο τρικ κατορθώνει και ενσωματώνει.

Ο Έρωτας δεν γνωρίζει σύνορα , χρώματα , τάξεις , πεποιθήσεις και ιδεολογίες. Μπορεί να είναι πιο πάνω από όλες αυτές τις όψεις και καταστάσεις του ανθρώπου, ξέροντας ότι όλοι κάποια στιγμή θα συναντήσουν την ματιά του και όσοι δεν την συναντήσουν, απλά θα το φέρουν βαρέως που δεν την συνάντησαν.

Για να μην αναφέρουμε την πιο απλή του κυρίαρχη δραστηριότητα : μέσω αυτού αυξάνεται η ανθρωπότητα, άνευ αυτού το τέλος!!!!

Τελικά αυτός ο καθολικός “μάγκας” έχει αντίπαλο δέος ; Τον κοντράρει κάτι ; Ή παίζει χωρίς αντίπαλο ;

Η γνώμη μας είναι ότι έχει : την Αγάπη. Μπορεί να είναι τυχαίο, δεν το ξέρω, αλλά αποτελούν ζεύγος .Ο Έρωτας - Η Αγάπη . Αρσενικό -Θηλυκό.

Αυτή , η Αγάπη , στέκεται παράμερα ,αθόρυβη, χωρίς ακραίες αντιθέσεις, χωρίς εξάρσεις και αυταπάτες , καθαρή σαν καθρέπτης, χαμογελά με επιείκεια, όταν συναντά τα ατελείωτα ερωτικά παιχνίδια του συντρόφου της , του Έρωτα, και περιμένει και περιμένει και περιμένει....
Μην βιαστούμε να την κρίνουμε ως “παθητική”. Όταν κατεβαίνει να παίξει , οι αντίπαλοι της απλά θέλουν να την εξολοθρέψουν . Δεν την αντέχουν. Όμως δεν το μπορούν και την βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους, όλο και πιο δυνατή, όλο και πιο όμορφη , όλο και πιο αγέραστη.

....Και ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει ατέρμονα και εμείς “ In girum imus nocte et consumimur igni (Τριγυρνάμε μέσα στη νύχτα και αναλωνόμαστε από τη φωτιά).





Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

Κάρλος Καστανιέδα .





 “Nothing in this world is a gift. Whatever has to be learned must be learned the hard way.”

Τίποτα σ’ αυτόν τον κόσμο δεν είναι δώρο. Οτιδήποτε πρέπει να μαθευτεί, μαθαίνεται με τρόπο δύσκολο”
Η διδασκαλία του Δον Χουάν.
Εκδόσεις Καστανιώτη.

Ανθρωπολόγος, μάγος, ταξιδευτής στο Μεξικό,απατεώνας και γυναικάς, όπως και νάχει, ο Καστανιέδα είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες γοητευτικές προσωπικότητες, που χαρακτήρισαν τα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Τον γνώρισα μέσα από τα βιβλία του το 1978 στο Λονδίνο. Δεν μπορείς να γνωρίσεις κανέναν μέσα από βιβλία, παρ’ όλα αυτά, μπορεί να σε συγκινήσει, να σε εμπνεύσει, να σε ταξιδέψει σε άλλους κόσμους. Όταν διάβασα τα πρώτα βιβλία του, με τα κακά αγγλικά μου, έπαθα “έρωτα”. Ένας καινούργιος κόσμος μου ανοίχτηκε, ένας κόσμος που με μάγεψε κυριολεκτικά. Αυτά που διάβαζα, ήταν σαν να ακουμπούσαν πολύ βαθιά μέσα μου, ήταν το παράθυρο σε μια ελκυστική εσωτερική ζωή, τον δρόμο ενός πολεμιστή, που έχοντας διαρρήξει την σχέση του με ένα ψεύτικο κόσμο, αναζητούσε την πραγματική γνώση.
Από τότε μέχρι σήμερα, αν και σχέση μου με τον Καστανιέδα πέρασε από πολλές αντικρουόμενες φάσεις, όμως, δεν έπαψε ποτέ, να με εμπνέει. Έχω διαβάσει τα βιβλία του δύο και τρεις φορές, ανακαλύπτοντας κάθε φορά καινούργια πράγματα. Δεν έγινα μαθητής του, αλλά οι φράσεις του Δον Χουάν, έγραψαν μέσα μου.


A man goes to knowledge as he goes to war: wide-awake, with fear, with respect, and with absolute assurance”

Ένας άνθρωπος βαδίζει προς την γνώση, όπως πηγαίνει στον πόλεμο: ξάγρυπνος, με φόβο, με σεβασμό και με απόλυτη ασφάλεια”
Η διδασκαλία του δον Χουάν
Εκδόσεις Καστανιώτη.

Ο Καστανιέδα συναντά στη Σονόρα στο Μεξικό έναν Τολτέκο μάγο τον Δον Χουάν Μάτους. Η ύπαρξη ή όχι του Δον Χουάν αποτελεί το πρώτο και βασικό μυστήριο. Πολλοί χάθηκαν στο Μεξικό αναζητώντας τον και πολλές θεωρίες έχουν υπάρξει, ότι αποτελεί ένα κατασκευασμένο φανταστικό πρόσωπο. Όπως και νάχει, φανταστικός ή όχι, αυτός μυεί τον Κάρλος στη φιλοσοφία των Τολτέκων. Αν ο Καστανιέδα κατασκεύασε όσα έγραψε πρέπει αν μη τι άλλο, να του αποδώσουμε τα εύσημα, διότι αναδεικνύεται σαν ο πρώτος φιλοσοφικός παραμυθάς .

Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση. Ο Κάρλος Καστανιέδα κάτι συνάντησε στο Μεξικό, που οδήγησε την ζωή του σε διαφορετικούς δρόμους.

Τέλος πάντων. Ο Δον Χουάν μυεί τον Καστανιέδα στη φιλοσοφία των Τολτέκων μάγων. Μια διδασκαλία που χάνεται στα βάθη του χρόνου. Είτε με την βοήθεια του πεγιότλ, ινδιάνικου ναρκωτικού, είτε με το ανελέητο και συμπαγή σφυροκόπημα της προσωπικότητας του Καστανιέδα, ο Δον Χουάν οδηγεί τον μαθητή του, σε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο να αντιλαμβάνεται τον κόσμο που ζει και του τρόπου που με τον οποίον πρέπει να τον ζήσει


Every time a man sets himself to learn, he has to labor as hard as anyone can, and the limits of his learning are determined by his own nature. Therefore, there is no point in talking about knowledge. Fear of knowledge is natural; all of us experience it, and there is nothing we can do about it. But no matter how frightening learning is, it is more terrible to think of a man without knowledge.”

Κάθε φορά που ο άνθρωπος θέλει να μάθει, πρέπει να εργαστεί όσο πιο σκληρά μπορεί, και οι περιορισμοί στη μάθηση του, εξαρτώνται από την δική του φύση. Έτσι δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για την γνώση. Ο φόβος για την γνώση είναι φυσικός. Όλοι μας έχουμε την εμπειρία του και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό. Αλλά ανεξάρτητα του πόσο μας φοβίζει το να μάθουμε, είναι περισσότερο φοβερό να σκεφτούμε έναν άνθρωπο χωρίς γνώση”

Η διδασκαλία του δον Χουάν
Εκδόσεις Καστανιώτη.

Όλες οι ιδέες που έχει ο μαθητής Κάρλος, όλα τα κλισέ από τον δυτικό τρόπο σκέψης του , έχουν να καταπέσουν και ενώ σταδιακά αδειάζει από τις ιδέες του ένας καινούργιος τρόπος ζωής, ο τρόπος του πολεμιστή, ενσταλάζεται μέσα του. Η προσωπικότητα του μαθητή του είναι τις περισσότερες φορές εμπόδιο για τον Δον Χουάν, που άλλοτε με συμπόνοια και άλλοτε με σκληρότητα, προσπαθεί να του μάθει, ότι κάθε στιγμή βαδίζει με τον θάνατο στο πλάι του και δεν έχει νόημα να φυγοπονεί . Ο Αετός, περιμένει, για να τον καταβροχθίσει !!!

Feeling important makes one heavy, clumsy and vain. To be a warrior one needs to be light and fluid.”

Το να αισθάνεται κάποιος σημαντικός τον κάνει βαρύ, αδέξιο και μάταιο”
Μια Ξεχωριστή πραγματικότητα.
Εκδόσεις Καστανιώτη.

Ο Δον Χουάν γνωρίζει τον Καστανιέδα στη ομάδα του. Μια ομάδα γυναικών και ανδρών που ο καθένας με τον τρόπο του και τις ικανότητες του μυούν τον Καστανιέδα στη τέχνη του “ονειρέματος,” και στη “ανασκόπηση της ζωής”, τεχνικές που βοηθούν το ναγουάλ να δημιουργήσει ένα “ενεργειακό διπλό”. Οι τεχνικές αυτές αποσκοπούν να μπορέσει ο πολεμιστής να ανακτήσει όση δύναμη έχασε μέσα από τις φάσεις της ζωής του. Η δύναμη αυτή θα τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει τον Αετό με αξιοπρέπεια και σαν πολεμιστής.

Στο σπίτι του Δον Χουάν στα βουνά του κεντρικού Μεξικού, ο Καστανιέδα μαθαίνει ένα από τα πιο σοβαρά μυστικά των μάγων : για τους Βολαδόρες. Αρχέγονοι εχθροί του ανθρώπου, οι μαύρες ανόργανες οντότητες, μας έδωσαν το "χαλασμένο" μυαλό τους για να μας ελέγχουν και να μπορούν με άνεση να καταβροχθίζουν την ενέργεια μας. Είμαστε υπό κατοχή!!!! Ένα από τα πλέον περίεργα σημεία της  διδασκαλίας του Δον Χουάν.



"Τι ανακάλυψαν δον Χουάν; τον ρώτησα.

- Ανακάλυψαν πως έχουμε έναν ισόβιο σύντροφο, απάντησε με όση σαφήνεια μπορούσε. Ένα αρπακτικό, που ανέβηκε από τα βάθη του κόσμου και πήρε τον έλεγχο της ζωής μας. Τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτοι του. Τούτο το αρπακτικό, που είναι πολλοί άρπαγες μαζί, είναι κύριος και αφέντης μας. Μας έκανε υπάκουους, αβοήθητους. Όταν πάμε να διαμαρτυρηθούμε, καταπνίγει τις διαμαρτυρίες μας. Κι όταν θελήσουμε να δράσουμε ανεξάρτητα, απαιτεί να μη δράσουμε καθόλου. Το γυροφέρνω τόση ώρα για να σου πω ότι κάτι μας κρατά αιχμαλώτους. Κι είμαστε όντως αιχμάλωτοι, δεσμώτες! Αυτό ήταν ένα ενεργειακό γεγονός για τους σαμάνους του Μεξικού.

Και γιατί μας κυρίευσε αυτό το αρπακτικό με τον τρόπο που μου περιγράφεις δον Χουάν;

-Υπάρχει μια εξήγηση, μου αποκρίθηκε τότε σοβαρά. Και είναι η απλούστερη εξήγηση στον κόσμο. Αυτές οι οντότητες μας κυρίευσαν επειδή είμαστε η τροφή τους και μας απομυζούν ανελέητα γιατί είμαστε τα μέσα συντήρησής τους. Κι όπως εμείς εκτρέφουμε κοτόπουλα σε ορνιθοτροφεία, έτσι και τα αρπακτικά εκτρέφουν εμάς σε ανθρωποτροφεία. Έτσι έχουν πάντα άφθονο φαγητό.

-Όχι, όχι, όχιΕίναι παράλογο δον Χουάν. Είναι τερατώδες αυτό που λες. Απλώς δεν μπορεί να ‘ναι αλήθεια, για τους μάγους τους κοινούς ανθρώπους ή οποιονδήποτε άλλο!

-Γιατί όχι; έκανε ήρεμα ο δον Χουάν. Γιατί όχι; επειδή σε εξοργίζει;

-Ναι, με εξοργίζει!Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι τερατώδεις!

- Καλά, μου είπε, όμως δεν τα άκουσες όλα ακόμη. Περίμενε λίγο, να δεις πως θα νιώσεις. Θα σε βομβαρδίσω. Θα κάνω δηλαδή στο μυαλό σου τρομακτικές επιθέσεις, ασύλληπτες εφόδους. Και μη θαρρείς πως μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις, γιατί είσαι εγκλωβισμένος. Όχι γιατί σε κρατάω εγώ αιχμάλωτο, αλλά επειδή υπάρχει κάτι μέσα σου που θα σε εμποδίσει να φύγεις, ενώ ένα άλλο κομμάτι σου θα γίνει αληθινά έξω φρενών. Γι αυτό, θωράκισε τον εαυτό σου.



Μα πως μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά, δον Χουάν;τον ρώτησα, ενώ τα λόγια του μ’ είχαν θυμώσει ακόμη περισσότερο. Τι κάνουν δηλαδή; Τα ψιθυρίζουν στο αυτί μας όλα αυτά όταν κοιμόμαστε;



Το μυαλό των αρπακτικών είναι ταραγμένο, αντιφατικό, σκυθρωπό, πλημμυρισμένο από το φόβο μην αποκαλυφθεί από στιγμή σε στιγμή. Ξέρω πως μολονότι δεν πείνασες ποτέ, συνέχισε, ανησυχείς για το πως θα εξασφαλίσεις την τροφή σου, κάτι που δεν είναι παρά η ανησυχία του αρπακτικού που φοβάται μήπως ανά πάσα στιγμή αποκαλυφθεί το τέχνασμα του και του αρνηθούν την τροφή που έχει τόση ανάγκη. Μέσω του ανθρωπίνου νου, που άλλωστε είναι ο δικός τους νους, τα αρπακτικά εισάγουν στη ζωή των ανθρώπινων όντων οτιδήποτε τα εξυπηρετεί. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουν να αποκτήσουν λίγη ασφάλεια, που λειτουργεί σαν ασπίδα απέναντι στο φόβο τους.

Δεν είναι ότι δεν μπορώ να δεχτώ τη φαινομενική αξία όσων λες δον Χουάν, είπα. <">Θα μπορούσα, αλλά υπάρχει κάτι τόσο αηδιαστικό σ’ αυτό τον ισχυρισμό, που με απωθεί και με αναγκάζει να κρατήσω αντίθετη στάση, να επιχειρήσω να σε αντικρούσω. Αν είναι αλήθεια πως μας τρώνε πως το κάνουν; Μου εξήγησε ότι οι μάγοι βλέπουν τα ανθρώπινα όντα σαν παράξενες, φωτεινές σφαίρες ενέργειας, που καλύπτονται ολόκληρες από ένα λαμπερό περίβλημα, κάτι σαν λούστρο, σαν επίχρισμα, ένα κάλυμμα που εφαρμόζει σφιχτά στο κουκούλι της ενέργειάς τους. Συνέχισε λέγοντας πως αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι που καταναλώνουν τα αρπακτικά, και πως όταν ένα ανθρώπινο ον φτάσει στην ενηλικίωση, το μόνο που απομένει από αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι μια στενή λωρίδα που φτάνει από το έδαφος ως τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών.Αυτή η λωρίδα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να επιζήσει, μόλις και μετά βίας.
Σαν να ‘βλεπα όνειρο, άκουσα τον δον Χουάν Μάτους να μου εξηγεί ότι, απ’ όσο ήξερε, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό είδος που διαθέτει το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης έξω από το φωτεινό του κουκούλι. Γίνεται επομένως εύκολο θύμα μιας διαφορετικής επίγνωσης όπως είναι η σκληρή επίγνωση του αρπακτικού.

Στη συνέχεια έκανε την πιο δυσοίωνη δήλωση που είχα ακούσει ποτέ από τα χείλη του. Μου είπε ότι αυτή η στενή λωρίδα επίγνωσης αποτελεί τον πυρήνα της αυτοανάκλασης, όπου εγκλωβίζεται αμετάκλητα ο άνθρωπος. Με τον επιδέξιο χειρισμό της αυτοανάκλασης, της μοναδικής λάμψης επίγνωσης που αφήνουν στον άνθρωπο τα αρπακτικά δημιουργούν αναλαμπές επίγνωσης, τις οποίες στη συνέχεια καταναλώνουν με αδίστακτο, ληστρικό τρόπο. Μας φορτώνουν με ανόητα προβλήματα που αναγκάζουν εκείνες τις αναλαμπές επίγνωσης να γεννηθούν, και κατορθώνουν μ’ αυτό τον τρόπο να μας κρατούν ζωντανούς, ώστε να μπορούν να τρέφονται από την ενεργειακή αναλαμπή των ψευδοανησυχιών μας.

- Τον ρώτησα: γιατί οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού, όπως και όλοι οι σύγχρονοι σαμάνοι, μολονότι βλέπουν τα αρπακτικά δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό;

- Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι’ αυτό εσύ ή εγώ, μου απάντησε θλιμμένα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε αυτοπειθαρχία και να τη φτάσουμε σ’ ένα σημείο όπου δε θα μπορούν να μας αγγίξουν. Πως μπορείς να ζητήσεις από τους συνανθρώπους σου να ακολουθήσουν μια τόσο αυστηρή αυτοπειθαρχία; Θα σε περιγελάσουν και θα σε γελοιοποιήσουν, ενώ οι πιο επιθετικοί θα σε μαυρίσουν στο ξύλο. Κι όχι τόσο επειδή δεν θα σε πιστέψουν.



Τι λες τώρα, δον Χουάν;

- Αυτό που λέω είναι πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποια συνηθισμένα αρπακτικά. Είναι πολύ έξυπνα, πολύ συγκροτημένα. Χρησιμοποιούν πολύ μεθοδικά το σύστημα που θα μας εξουδετερώσει. Ο άνθρωπος, το μαγικό ον που προορίζεται να γίνει, παύει να είναι πλάσμα μαγικό. Δεν είναι παρά ένα κομμάτι κρέας. Δεν υπάρχουν πια άλλα όνειρα γι’ αυτόν, πέρα από τα όνειρα ενός ζώου αναθρεμμένου για να γίνει κάποτε ένα κομμάτι κρέας, κοινότοπα, συμβατικά, ηλίθια."



Warriors do not win victories by beating their heads against walls, but by overtaking the walls. Warriors jump over walls; they don't demolish them.”

Οι πολεμιστές δεν κερδίζουν νίκες κτυπώντας τα κεφάλια τους στους τοίχους, αλλά προσπερνώντας τους τοίχους. Οι πολεμιστές πηδούν πάνω από τους τοίχους, δεν τους κατεδαφίζουν.

Ιστορίες Δύναμης.
Εκδόσεις Καστανιώτη.

Την στιγμή που ο Δον Χουάν και η ομάδα του πηδά στο κενό για να αντιμετωπίσει τον Αετό, σηματοδοτεί ένα ριζικά καινούργιο κεφάλαιο στη ζωή του Καστανιέδα, είναι το καινούργιο Ναγουάλ. Πρέπει να φτιάξει την δική του ομάδα μάγων , για να προετοιμαστούν για το δικό τους άλμα στο κενό, για την δική τους συνάντηση με το Αετό. Μια συνάντηση που δεν έγινε ποτέ.


The worst that could happen to us is that we have to die, and since that is already our unalterable fate, we are free: those who have lost everything no longer have anything to fear.”

"Το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να πεθάνουμε και αφού αυτό ήδη είναι η αναπόφευκτη μοίρα μας, είμαστε ελεύθεροι:αυτοί που έχουν χάσει τα πάντα δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα πλέον”
Εσωτερική φλόγα
Κάκτος.


Στις 27 Απριλίου του1998 στο Λος Άντζελες, ο Κάρλος Καστανιέδα πεθαίνει από επιπλοκές στο καρκίνο του ήπατος. Αποτεφρώθηκε και η σωρός του διασκορπίστηκε στο Μεξικό. Η ομάδα του μετά από λίγο καιρό εξαφανίστηκε. Κανείς δεν άκουσε κάτι για αυτούς πλέον.

       Σε αυτήν την ανάρτηση δεν μπορέσαμε να καλύψουμε όσα θέλαμε να πούμε.Απλώς δώσαμε στίγμα , για κάποιον, που κάποτε μας ταξίδεψε!!!!    















Το Αναπάντεχο μέσα στη Ζωή.

  Ενώ όλα κυλούσαν ομαλά, σε μια αδιατάρακτη τάξη ...υπολογισμένα ...όπως τα είχε ρυθμίσει ή έτσι όπως νόμιζε ότι τα είχε ρυθμίσει … ξαφνικ...