Μάλλον τα παρατεταμένα χρόνια της κρίσης
που περνάμε, τα μνημόνια, η φτώχεια, η
γενικευμένη μιζέρια και κατάθλιψη,
έχουν επηρεάσει την κρίση μας ως πολίτες.
Δεν την είχαμε και ποτέ σε μεγάλα ποσοστά,
τώρα φαίνεται την χάσαμε τελείως.
Ίσως να φταίει και το γεγονός, ότι έχουμε
εθιστεί στα ψέματα και στις παντός
είδους ‘παπαριές”, αναιρέσεις και
διαστρεβλώσεις. Ίσως επειδή το παράλογο
έχει γίνει ο τρόπος που πρέπει να ζήσουμε
, έχουμε αρχίσει να σκεφτόμαστε παράλογα.
Είναι και αυτός ένας τρόπος να την
βγάλουμε καθαρή, να σκεφτόμαστε συνεχώς
στρεβλά. Είναι πολύ προσαρμοστικό το
ανθρώπινο πλάσμα, επιβιώνει με τους
πλέον περίεργους τρόπους , καλλιεργώντας
αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, που τελικά
φτάνει στο σημείο να τις πιστεύει σαν
πραγματικές. Πολλές φορές δεν χρειάζεται
ούτε καν να τις δημιουργεί το ίδιο, αλλά
τις “τσιμπάει” από τον δρόμο, τις
καβαλάει και τρέχει. Πάντοτε υπάρχουν
αναμεταξύ μας πρόθυμοι να τις καλλιεργήσουν,
προς το συμφέρον τους , αλλά και πρόθυμοι
να τις ακολουθήσουν.
Το σίγουρο είναι ένα ότι κανείς δεν
μπορεί να ξεφύγει από τις παθογένειες
της ιστορίας του, είτε αυτή είναι
προσωπική, είτε πολιτική, είτε εθνική,
είτε θρησκευτική. Η καρδιά μας δονείται
σε ιδιαίτερες συχνότητες και ότι έχει
κολλήσει επάνω μας σαν τσιμπούρι, θα το
κουβαλάμε πάντοτε ότι και να γίνει,
ανεξάρτητα αν είναι αληθινό και σωστό.
Δεν πρόκειται να στο αλλάξει κανείς,
ότι και να σου πει. Όταν η ψυχή ερωτεύεται
κάτι, είτε άνθρωπο, είτε ιδέα, είτε
πράγμα, θα μείνει προσκολλημένη πάνω
του ως το τέλος.
Βέβαια, ερωτεύεσαι και ψέματα, ή καλύτερα
μπορείς να ερωτευτείς πράγματα που
κάποτε ήταν αλήθεια αλλά έχουν μετατραπεί
πλέον σε ψεύτικους απόηχους του
παρελθόντος.
Είναι απολύτως φυσιολογικό να αγαπάς
το μέρος που έχεις ζήσει και μεγαλώσει.
Ο τόπος σου, όπως και να το κάνουμε είναι
ένα σημείο έλξης, όπως είναι το σπίτι
σου. Μπορείς να το παινεύεις ή το κατηγορείς, αλλά όταν απομακρύνεσαι
από αυτό νοιώθεις την έλλειψη του. Η
γλώσσα, τα ήθη του τόπου σου τα κουβαλάς
πάντα κοντά σου. Όταν κάποιος τον απειλεί,
εξεγείρεσαι, μπορείς ακόμα να θυσιάσεις
και την ζωή σου στη υπεράσπιση του. Το
πρόβλημα αρχίζει και υφίσταται, όταν
εξαιτίας αυτής της αγάπης, αρχίζεις
να γίνεσαι μονοδιάστατος. Δηλαδή, όταν
η αγάπη σου γίνεται εμμονή και κυριαρχεί
στη ζωή σου, σαν η μοναδική αλήθεια που
είναι υπεράνω όλων των άλλων, ακόμα και
της ίδιας της αλήθειας. Όταν δεν μπορείς
να δεις τίποτα περισσότερο από αυτό που
αγαπάς. Όταν γίνεσαι εχθρικός, με ότι
τον πλησιάζει και προσπαθεί να τον
κρίνει. Τότε, ανήκεις στη οικογένεια
των “εθνικιστών”.
Οι εθνικιστές δεν
αγαπούν τον τόπο τους , αγαπούν την ιδέα
που έχουν διαμορφώσει για τον τόπο τους.
Είναι πιθανόν να μην αντιλαμβάνονται
και τίποτα από αυτό που συμβαίνει στο
μέρος που ζουν. Για τους εθνικιστές όλα
είναι απειλητικά, οι μετανάστες , οι
αναρχικοί , οι αριστεροί, οι ξένοι, αυτοί
που ζουν στον ίδιο τόπο και ασκούν
κριτική. Όλα μοιάζουν να θέλουν να
κηλιδώσουν την ιδέα που αγαπούν. Ακόμα
και εκείνοι που δεν έχουν τέτοια πρόθεση.
Για τους εθνικιστές δεν υπάρχει καμιά
ισοτιμία τόπων. Yπάρχει στη πρόθεση
τους η ολοσχερή υπερίσχυση του δικού
τους τόπου, με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο.
Η ιστορία αλλά και η ιστορία των τόπων
που ζουν , έχει υποφέρει πολλά δεινά,
από την αγάπη των εθνικιστών για τον
τόπο τους. Αυτό φαίνεται να το ξεχνούν
επισταμένα και αντιθέτως να θυμούνται,
μόνο, τις στιγμές που ήταν λαμπρές. Γιατί
αυτό εξυπηρετεί το όραμα τους.
Ο εθνικισμός είναι μια μια ιδέα που
θέλει να φορεθεί ξανά στην εποχή που
ζούμε. Μια ιδέα ξεφτισμένη, που όμως δεν
έχει πεθάνει. Αντίθετα, επιδιώκει να
γίνει ξανά, κυρίαρχη ιδέα. Δεν είναι
φαινόμενο, τοπικό, αλλά παγκόσμιο.
Μαζεύει στη ποδιά του, μάζες ανθρώπων
δυσαρεστημένων από διαφορετικά θέματα,που
ψάχνουν να βρουν ένα σπίτι, για να τους
δώσει διέξοδο, σε ένα κόσμο που χτυπιέται
από πάρα πολλά αδιέξοδα. Αλλά επίσης,
στελεχώνεται και αναζωπυρώνεται από
στοιχεία, με θλιβερή ιστορία. Στοιχεία
που έχουν αποδείξει ιστορικά, ότι ο
ζόφος είναι η δεύτερη τους φύση. Οι
παντός είδους ναζιστές, που συνδέουν
την φυλή με το έθνος, είναι οι σύγχρονοι
τροφοδότες της ιδέας του εθνικισμού.
Τα Σκόπια είναι ένα κατασκευασμένο
κράτος, που εξυπηρετεί, όπως φαίνεται,
συγκεκριμένους στόχους. Στα πλαίσια
αυτών των στόχων, όφειλαν να καλλιεργήσουν
και ένα μύθο, που θα τους εμψύχωνε για
να πετύχουν τους στόχους τους. Όσο
αντιστέκεσαι σε μύθους, μάλλον τους
κάνεις περισσότερο πιστευτούς. Κινδυνεύεις
να γελοιοποιηθείς. Ειδικά, όταν για να
τους αντιμετωπίσεις, συμμαχείς με το
φολκλόρ και την ανοησία. Δείχνεις ότι
κάτι φοβάσαι, για κάτι είσαι ένοχος.
Ακόμα και αν θεωρείς ότι ο αλυτρωτισμός
τους ανοίγει θέματα, δεν καλείς
επιστράτευση. Όταν αποφασίζεις να την
καλέσεις, για τους λόγους που νοιώθεις
ότι δικαιούσαι, δεν την πλαισιώνεις με
ότι γελοίο έχεις στο οπλοστάσιο σου,
όταν μάλιστα έχεις το πάνω χέρι σε όλα
τα επίπεδα. Δεν προσπαθείς να κάνεις
την επιστράτευση σου μεγαλύτερη από
ότι είναι πραγματικά. Δεν φτιάχνεις
έκρυθμο κλίμα στο στρατόπεδο σου. Όταν
πράττεις με αυτόν τον τρόπο, έχεις
προεξοφλήσεις ότι θα χάσεις ή ότι
επισκοπείς σε άλλο πράγμα από αυτό που
ισχυρίζεσαι. Άρα αυτόματα καθίστασαι
ύποπτος.
Ούτως ή άλλως, όλοι γνωρίζουμε ποιος
είναι ο στόχος σου, ποιος είναι ο εχθρός
σου και παρόλο που δεν είναι φίλος μας,
δεν σημαίνει ότι πρέπει να μασήσουμε
όλοι στο ψέμα σου.
Ο εμφύλιος στο ελληνικό έδαφος δεν έχει
πεθάνει ποτέ. Συνεχώς ανανεώνει τις
μορφές του. Όσοι αγαπούν αυτή την χώρα,
το ξέρουν. Η διχόνοια ήταν πάντοτε το
πάθος μας !!!!
“Τι είναι η πατρίδα μας.... και αυτά και
εκείνα και κάτι πού έχουμε μες στη
καρδιά.....” Πολέμης
