Σελίδες

Κυριακή 8 Ιουλίου 2012

Αφορισμοί


Ο χρόνος που δεν είναι ούτε κυκλικός, ούτε γραμμικός, πού είναι εν τέλει ανύπαρκτος, αλλά  ορίζει ως δια μαγείας τα πάντα.

Το Πνεύμα, πού είναι αόρατο, αλλά διέπει τα πάντα.

Η Ζωή πού είναι τόσο όμορφη, αλλά έχει  υποβαθμιστεί σε ένα άχθος επιβίωσης.

Οι άνθρωποι πού έχουν χάσει πια την Ελπίδα τους και βυθίζονται στη ατελεύτητη σκοτεινιά μιας ύπαρξης, πού υπάρχει μόνο, για να αγωνίζεται  να κερδίσει μια θέση  στη πλαστή ευφορία του Παγκόσμιου Θεάματος.

Οι Αρχές πού εξανεμίστηκαν κάτω από το βάρος ενός ανόητου Σχετικισμού.
Η ζωογόνος εμβάθυνση του Υπαρξιακού, πού πουλήθηκε στους εμπόρους της τιμής του μεροκάματου.

Αυτοί πού αυτοκτονούν καθημερινά σε ένα πόλεμο πού δεν έχει όνομα.

Η Γνώση πού μετασχηματίστηκε σε Πίστη και πέρασε στο Έγκλημα.

Η επαφή με την πηγή της Δημιουργίας, πού χάθηκε στο έλος των Ιδεολογιών.

Πότε θα τελειώσει αυτή η απέραντη σκοτεινιά!;


Θα υπάρχουμε μετά ή θα επιστρέψουμε κάποτε στο Σπίτι;

Το Αναπάντεχο μέσα στη Ζωή.

  Ενώ όλα κυλούσαν ομαλά, σε μια αδιατάρακτη τάξη ...υπολογισμένα ...όπως τα είχε ρυθμίσει ή έτσι όπως νόμιζε ότι τα είχε ρυθμίσει … ξαφνικ...